Ruby Kimmel & Riet Mellink

De ruimte als object

Je kunt objecten in een ruimte hangen, maar ook de ruimte tot object maken. Dat is wat er gebeurt in Zaal 100, waar tot 30 oktober Ruby Kimmel en Riet Mellink respectievelijk schilderingen en teksten exposeren. Een kunstwerk dat zich om je heen vormt.

Dit keer zijn het geen ingelijste vierkanten, maar gefiguurzaagde honden en uitgerolde teksten die de muren vullen. De ruimte wordt veroverd. Doordat bijvoorbeeld het centrale deel van een muur leeg blijft en een hond zich in een hoek bevindt, transformeert de muur tot een speelterrein waarop lekker heen en weer gerend kan worden. Monique Fakkeldij vult mij aan. “Een hond houdt niet van kaders”, zegt ze. Ik realiseer mij op dat moment dat vorm en inhoud helemaal samenvallen binnen dit project. De fotografisch realistisch geschilderde honden van Ruby Kimmel springen, lopen omhoog, blaffen of kijken je aan, maar er is meer. Een aantal gaat vergezeld van teksten en dat maakt de muur tegelijkertijd een boek. De teksten van Riet Mellink zijn met een groot en regelmatig handschrift op stroken papier gezet. Er worden verbanden gelegd tussen mens en hond, maar wat over een dier wordt gezegd, kan ook gelden voor een mens. De mentale grenzen vervagen. Op een van de muren loopt een hond voorzien van zijn schaduwbeeld. De tekst ernaast luidt: “Ik sta naast je. Ik zal je helpen, overeind houden. Ik zal je vasthouden als dat nodig is. Ik zal naast je staan, zodat je niet alleen staat en ik zal naast je staan, zodat ikzelf ook niet alleen sta”.

Het spel met ruimtes is iets wat Riet en Ruby delen. Tijdens de opening draaide Riet o.a. haar film Leeg Huis, bestaande uit één shot, waarin het interieur van een leeg huis wordt vastgelegd. De film is voorzien van een tekst van Riet (als executeur-testamentair van haar tante Riet), over wat zich in het huis bevond, waar de stoelen stonden, welke kleur ze hadden of wat er in de lege laatjes van de lege kastjes zat; een eindeloze opsomming van eens aanwezige dingen. De ruimte wordt een herinnering of roept herinneringen op. Ze laat haar vader een boom beschrijven die hij vanaf zijn jeugd kent; gefilmd onder die boom een weergaloos document over ruimtebeleving. In een film van Ruby kruipen stervende insecten over hagelwit papier. Hier vermenselijkt de ruimte het dier.

Vanaf 17 februari 2019 is deze bijzondere tentoonstelling ook te bewonderen in de elf etalages van Stichting Kunsttraject in de Staatsliedenbuurt.

Aja Waalwijk voor de Staatskrant oktober 2018

Zaal 100| Aja Waalwijk| Galerie 100
© All rights reserved