inawaalwijk_01.jpg, 33kB Ina Waalwijk

Moeder Waalwijk in Zaal 100

Tot 30 november stelt mijn moeder, Ina Waalwijk (1929), een selectie van haar tekeningen en schilderijen tentoon in Zaal 100. Naïeve kunst zoals het hoort. Na de dood van mijn vader in 2005 schafte ze zich de materialen aan om de leegte de baas te kunnen. Bob Ross is een van haar helden, maar ze tekent zijn voorbeelden niet na.

Zo teder zijn de tekeningen soms aangebracht dat de bloemen of vogels in het papier lijken op te gaan. Maar het wit is niet altijd even zichtbaar en haar naïve tekenstijl wisselt af met een soms bijna professionele aanpak. inawaalwijk_02.jpg, 42kB IJle perspectiefloze tekeningen naast krachtige schetsen waarin alles trefzeker en ruimtelijk is neergezet. Vanuit haar herinneringen, aan gemaakte reizen door Frankrijk, Duitsland en Nederland zette ze een aantal landschapjes neer, soms bijna kubistisch. Om perspectievische problemen te voorkomen bestaan ze uit golvende stapelingen van kleurvelden. Hoewel de lucht of een grasperk als een waterval naar beneden kan storten is de lijn van de horizon nooit een onbeklimbare muur. Kusten, bergen en luchten, voor- achtergrond stromen mee langs een meestal centraal gesitueerde rivier of weg. Het landschap vervliegt, wordt soms zelf een golf waarin bomen of huizen zweven. Elke tekening heeft voor haar een verhaal dat verder gaat dan de afbeelding zelf. Omdat ze haar geheugen verliest fungeren ze letterlijk als mind-maps; geheugensteuntjes. Over de geschilderde orchideën op de vensterbank zei ze me: "Mijn moeder hield al van bloemen. Daar heb ik waarschijnlijk een graantje van meegepikt.", waarna een heel verhaal over de bloemen die we in de tuin hadden en die pappa geregeld meenam. De bladvullende tekening van een raamloos huis met een gesloten deur voor een minuscuul bloemperkje raakte me tot in mijn hart. Schilderen is voor haar een therapie. Er is dus ook humor. Op een van de tekeningen staat een pinguin op het ijs; voor een bloeiende boom, bloemen en groene grasvelden. Hij kijkt de toeschouwer ietwat beteuterd aan. Je ziet hem denken: "Kan dit nou wel?"

Aja Waalwijk voor de Staatskrant november 2012

Zaal 100| Aja Waalwijk| Galerie 100
© All rights reserved